بر اساس یک نظرسنجی، میزان غمگینی مردم افغانستان از سال ۲۰۱۸ میلادی به بعد افزایش یافته و نام افغانستان از سومین کشور غمگین جهان، امسال به جایگاه نخست صعود کرده است.
موسسه گالوپ در یک نظرسنجی شادترین و غمگین‌ترین کشورهای جهان را شناسایی کرد که افغانستان در این بخش غمگین ترین کشور جهان معرفی شده است.
در گزارش سالانه گالوپ، شاخص‌های خوشی و غمگینی مردم در ۱۴۳ کشور بررسی و براساس آن شادترین و غمگین ترین کشورها اعلام می شود که افغانستان در این بخش نیز در رتبه نخست قرار دارد.
بر اساس این نظرسنجی، میزان غمگینی مردم افغانستان از سال ۲۰۱۸ میلادی به بعد افزایش یافته و نام افغانستان از سومین کشور غمگین جهان، امسال به جایگاه نخست صعود کرده است.
موسسه نظرسنجی گالوپ، هر سال برای تهیه این گزارش از هر کشور، یک هزار نفر را انتخاب و پرسش هایی را درباره احساسات و زندگی آنها مطرح و گزارشی مقایسه‌ای از نتیجه این بررسی منتشر می کند.
امسال افغانستان در کنار اول شدن در تولید مواد مخدر، رکورد زدن در فساد، تلفات غیرنظامیان، حملات انتحاری و انفجاری و ترورهای هدفمند، در غمگینی مردم نیز پیشتاز شده است.
دلایل فراوان برای سرنوشت کنونی افغانستان وجود دارد که بزرگ ترین علت آن ۴۰ سال جنگ با متجاوزان خارجی و جنگ‌های قومی، فرقه‌ای و نژادی است .
روانشناسان در افغانستان می گویند که احساس غمگینی یک واکنش طبیعی نسبت به موقعیت‌هایی است که منجر به ناراحتی یا درد عاطفی می شود. غمگینی مانند سایر عواطف، یک احساس موقتی بوده و در طول زمان کاهش و یا افزایش می یابد و با افسردگی تفاوت دارد.
شرف عظیمی، روانشناس بر این باور است، هر جامعه ای که انسان‌ها در آن احساس خوشبختی دارند به این دلیل است که افکار شان خوب تغذیه می شود، در اطراف آنها انتحار، انفجار، فقر، جرایم جنایی و مشکلات خانوادگی نیست.
این روانشناس افغان می گوید که ادامه جنگ‌ها در این کشور، فقر و بیکاری از عواملی است که زندگی را برای مردم افغانستان ناخوشایند کرده‌است.
«حسین محمدی» یکی از ساکنان کابل در باره این گزارش گالوپ می گوید که این گزارش درست است زیرا در این کشور نه تنها مردم از بیکاری ، فقر و گرسنگی رنج می برند بلکه نبود امنیت چالش بزرگی دیگری است که هر افغانستانی با آن روبرو است و وقتی صبح از منزل بدنبال لقمه نانی بیرون می رود امیدی به بازگشت سالم به منزل ندارد.
وی می افزاید که فردی که صبح از منزل خارج می شود ،در این فکر است که آیا شب می تواند سالم به منزل برگردد و خانواده اش را بیبیند و یا در انفجار انتحاری و با بمب های مغناطیسی قربانی خواهد شد.
همین وضعیت موجب شده که در برنامه‌های تفریحی و سرگرمی‌های تلویزیونی، وقتی مجری در شرکت کننده می پرسد که چه آرزویی دارد از شش شرکت کننده، پنج نفر آرزوی امنیت دارند.
